Love and Happiness

“واقعیت خود و دوستی با خویشتن”

“دوست داشتن خویش برای زندگی در حکم یک ضرورت است ! تا خود را دوست نداشته باشید واز خود خوشنود نباشید ، کسی را نخواهید یافت که شما را دوست بدارد و شادمانی برایتان به ارمغان آورد . اما اگر خود را از عشق و محبت سرشارکنید و احساس دلپذیر رضایت از خویش را در دل بپرورانید ، اطمینان داشته باشید که همه جا وهمه کس را دوست داشتنی خواهید یافت…اگرتلاش شما به کسب شادمانی از وجود دیگران بیانجامد تلاشی بی اثر کرده اید و نفعی از آن نخواهید برد…اگر کسی رادوست دارید و مطمئنید بدون او نمی توانید زندگی کنید ، مطمئن باشید اگربه وصال هم برسید زندگی شاد و خوشی نخواهید داشت ، زیرا واقعیت خود و دوستی با خویشتن را انکار کرده اید … اگر عشق و محبت وشادی و سرور را از خود دریغ کنید از دیگران چه انتظاری دارید که آن را به شما ارزانی کنند؟…اگر عشق و شادی وصفا وآرامش واعتدال را ازدنیایی جز دنیای درون خویش توقع داشته باشید به خطا رفته اید!”…(اریک فروم )