Me and Prison Wall

شعر و شعرا

…دیوارهای سلول احاطه ام کرده بود و راه گریزی برای خود نمی دیدم،اما برای رهائی از آن فضای دردناک باید کاری می کردم,شروع به شعر خواندن کردم و دقایقی را با شعرهای شعرا سپری نمودم و جانی تازه یافتم. بعد از خود پرسیدم:”شاعر‌ها چگونه شعر می‌گویند؟ و چگونه اشعارشان به دل می نشیند،و انرژی می دهند؟”,دریک لحظه احساس حسادت به شعرا پیدا کردم، و از طرف دیگر در آن سلول بی ‌روح احترامم به آن‌ها بیشتر از گذشته شد…✯
—————————————————
✯-خاطرات چهار دیوار/۱۳۶۵