30
Apr
2016
Real World
عالم واقعی
یک روزی در«چهاردیوار»فکری خود
با «قهرمان» و الگوی زندگیم خلوت
و با او از هردری صحبت کردم
او حرف نمی زد
و من که از او انسان خیالی و بدون اشتباه ساخته بودم
حرفهایم را تایید می کردم
درد ودلم که با فضای خیالی تمام شد
از خود پرسیدم:
«چرا انسانها برای بقا نیاز به قهرمانان خود ساخته دارند که هیچ عیبی نداشته باشند».؟
«چرا من از آنهاییکه در میان ما نیستند قهرمان می سازم ؟اما با زنده های زندگی خود بیگانه ام؟».
«چرا مردگان را قهرمان می کنم اما اززندگان دورمی شوم.»؟
وقتی آنروزاز خلوت«چهاردیواری» خود بیرون آمدم
دردنیای حقیقی قهرمانان زندگی را بیشتردیدم
قهرمانانی که با همه چالش های زندگی
می خواهند در این جهان صدای باشند
برای معنا دادن به زندگی شان
ازآنروزبه بعد جهان واقعی برای من زیباتر شد…٭
—————
٭-«چهاردیوار»/۱۳۶۵
